 |
| in volle actie om concurrentie te verslaan |
 |
| Podium 3° dame +40 |
Vandaag zijn we de 10 mijl van Wommelgem samen gaan lopen. De bedoeling was om dit als training op te nemen als voorbereiding op de 10 Miles van Antwerpen. Door deze ingesteldheid had ik weinig of geen zenuwen wat achteraf gebleken alleen maar in mijn voordeel is uitgedraaid.
Het weer zat goed mee: bewolkt, 8°C en weinig wind. Het was moeilijk om te beslissen wat we zouden aandoen: t-shirt met korte of lange mouwen, petje, handschoenen??? Tijdens de opwarming begon het een beetje te druppelen en voelde het ook fris aan... ik vreesde dat ik kou zou hebben met m'n shortje en t-shirt maar toen we aan de start stonden kwam het zonnetje er plots door en voelde het ineens veel warmer aan, ideaal om te starten.
Zoals gepland zijn we kalm gestart, Luc had er een shift van 7 vroegen opzitten en is dus heel de tijd bij me gebleven en moest me zo nodig 'temperen' als ik te hard zou lopen. Het was immers een 'training'.
Het parcours was heel leuk, 4 toertjes van 4 km langsheen de velden en het fort van Wommelgem. De eerste twee toertjes verliepen heel vlot, op een goed maar zeker geen afgejaagd tempo. We werden constant ingehaald door de 4- of 8 km- lopers maar daar mocht ik dus geen rekening mee houden aangezien wij nog dubbel zo lang moesten lopen. Na de 8 km werd dan ook ineens duidelijk wie er overbleef voor de 16 km. Het bleek dat we op kop liepen van een groepje van 8 lopers waarbij twee dames (concurrentie dus). Ik vond dat eigenlijk niet zo leuk en voelde me er wel een beetje door opgejaagd en vroeg me heel de tijd af wanneer ze ons zouden voorbij steken... waarschijnlijk de laatste km dacht ik....grrrr
In de verte zagen we nog een andere vrouw lopen en naarmate we de kilometers aftelden kwamen we steeds dichter in haar buurt. Pas in de laatste halve toer hebben we haar kunnen inhalen. Op dat moment begon Luc het tempo kalmpjes op te drijven en dat vond ik goed want ik wou niet afgeven voor die twee dames in ons groepje. De drie laatste kilometers waren zwaar, en echt doorbijten en deels op karakter ... en m'n schatje heeft dat dan ook slim aangepakt door me moed in te spreken: "komaan, het zijn de laatste drie kilometers, alles geven zoals je dat doet op de cross"!! Hij begon meer en meer voor me te lopen en ik moest volgen en verdorie de rest bleef ook volgen!
De laatste km is één van de twee vrouwen afgehaakt maar de andere dame bleef ons op de hielen zitten dus ik moest wel spurten om de eindmeet te halen.... resultaat: een knappe tijd van 1 u 16'07'', mijn persoonlijk record verbeterd met 2 min 50 sec :-))) en super blij met m'n podiumplaats 3° dame masters (+40).
.... en zeggen dat we het als training ging opnemen :-)
