In januari was ik al eens ziek geweest, zware verkoudheid, tegenwoordig zeggen ze dan uitzieken en 2 puffers. Sindsdien is die vervelende hoest nooit weg gegaan. Vandaar ging ik begin maart nog eens terug naar de dokter.... ik kreeg een grotere, zwaardere puffer zonder uit te zieken.
In het verslag van Wommelgem had ik al geschreven dat ik overmatig zweette tijdens de wedstrijd en dat body raar aanvoelde. En ik moest dan nog s'avonds de allerlaatste nacht op met een uitgeput lichaam. Maandag zou ik hele dag kunnen slapen plus dan nog dinsdagnacht.
Dinsdagmorgend opgestaan om te gaan werken.... helemaal niet ok of fris, toch maar tanden poetsen, misselijk, ook al is dat tegen mijn natuur ik zou terug naar de dokter moeten, dit was onverantwoord. Ik dus terug al kruipend over onze glazen trap naar mn bed. De laatste trede is er echter iets fout gegaan. Zoals je even kunt wegknikken als je moe bent, dat deed ik dus daar... los met mijn neus op die glazen rand. Ik ben dan nog in de slaapkamer gesukkeld waar het licht helemaal uitging.
Toen ik in bed lag besefte ik dat ik aan het bloeden was, alles vol bloed niet om aan te zien. Dinsdag dus naar de dokter, niets meer bijgekregen, uitzieken dus, toch wel bloed laten afnemen. Ik snakte naar antibiotica want ik wist dat er iets niet pluis was. Ondertussen voelde ik aan mijn rechterslaap dat die ook geraakt was tijdens dat voorval.
De dag daarna de resultaten en wat denkt u? Jawel antibiotica nodig joehoe, nu pas echt uitzieken na onnodig tijdverlies. De wielrenners moeten nog maar iets voelen en krijgen al direct antibiotica, dat had in mijn geval nu ook wel gemogen van in de beginne.
Marathon Visé wordt dan de halve samen met Sonja. een troost is dat de mooiste marathon nooit meer de mooiste zal zijn, ze lopen niet meer naar Maastricht als keerpunt maar 2 plaatselijke ronden :-(
Alle kracht is weg dus zeer rustig op krachten komen en dan mss eens trainen. Frusterend maar het risico van de lange marathontrainingen.
vrijdag 5 april 2019
zondag 31 maart 2019
31 03 2019 Wommelgem 10 mijl
Vandaag kon ik nog 1 x de uitvlucht zoeken dat ik met de nacht had gestaan. Maar eerlijk dat kruipt toch in uw kleren. Kms had ik genoeg, geen stijve spierekes maar m'n body was ambetant, ook 2 toeren overmatig zweten was niet normaal. Van de familie waren we met 5 aan de start, zoon Stephen, nichtje Shana (4km), haar vriend Jo en wij dus.
Sonja was deze week niet al te best geweest na haar 20km training dinsdag en voor de rest rustweek.
De wind was ook een spelbreker om soepel te lopen. Tempo gelopen en gefinished in 1u05' terwijl ik ging voor 1u04'. Hetzelfde voor Stephen, maar 11 sec boven zijn doel om 1u10'.. te halen.
Jo was kalm gestart en kwam de laatste ronde nog voorbij Sonja die tevreden in 1u19' aankwam na een slechte week. Shana was tevreden met haar 4km.
Foto's Chris Hofkens en Danny Hannes waarvoor dank
Abonneren op:
Posts (Atom)