Van bij de start moest ik Sonja al intomen aangezien we redelijk vooraan stonden. Het zou nog lang en zwaar worden. Toch ging de eerste ronde van de drie zeer vlotjes, ik liet ze haar tempo lopen.
We kwamen door in 25 min voor een tijd van 1u16' te snel dus op dit parcours.
De tweede ronde liet Sonja weten dat ze beetje steken had, hetzelfde dus als vorige week in Verrebroek. Rustig blijven en ademen, meer kon ik niet zeggen aangezien ik de ernst niet kon inschatten. Halfweg moest ze plots stoppen, niet te houden de steken, als ik nu 1 ding niet graag doe, nog mooi uitgedrukt, is stoppen tijdens het lopen :-( Als dat bij mezelf gebeurt, die steken bedoel ik dan , dan neem ik automatisch gas terug, Sonja niet dus. Gelukkig duurde het niet te lang en liepen we iets trager verder om dan terug op te bouwen.
Ondertussen was good old Vicenty Apiecionek (69jaar) komen aansluiten en liet hij ons achter kort daarna.
En zeggen dat hij paar jaar geleden een beroerte gehad heeft, dan heeft onze maat Rudy (52 j en vorige week overleden) meer pech gehad helaas.
De laatste ronde vergaten we al snel de noodzakelijke pitstop en liepen we een mooi tempo om in 1u19' aan te komen. Een normale tijd in deze omstandigheden ondanks het korte wandelingetje onderweg :-)
Achteraf hebben we afgesproken dat ze meer naar haar lichaam moet luisteren tijdens wedstrijden zodat ze terug van haar loopjes kan genieten. Dat is tenslotte prioriteit, maar zonder dat ze het beseft wil ze steeds top presteren maar dat kan nu eenmaal niet. Trouwens 7° van 81 dames vind ik nog steeds top. Relativeren na een mindere wedstrijd kan helpen. Aan mij zal het niet gelegen hebben :-)
PS: deze week is ze 2 paar MBT-loopschoenen aan het testen voor de firma Funesco waar ze ook haar steunzolen laat maken. Degene waarmee ze vandaag liep vallen zeer goed mee.
Foto's Chris Hofkens
