De 7° deelname van Sonja, voor mij m'n 17° of zoiets aan de wedstrijd waar we veel belang aan hechten wegens elkaar hier leren kennen in 2009. Waar moet ik beginnen.... de laatste 2 jaar was Sonja een beetje op de sukkel met haar knie, voluit trainen ging niet steeds maar we deden regelmatig onze wedstrijdjes, dit mocht trouwens volgens doktersadvies. Zodoende stond haar algemeen 10 miles record op 1u16'07" (2014 in Wommelgem) en haar (zwaar)parcoursrecord van de Antwerp 10 miles op 1u17'45" eveneens in 2014.
Vanaf januari begon haar voorbereiding met de trainingsopbouw ondanks de lichtzeurende knie. Toch lukten de trainingen en hoorde ik haar minder en minder klagen over de knie achteraf. Het was echter af te wachten wat dat ging worden na een wedstrijd, ook dit bleek mee te vallen na de natuurloop in Lier. Ook Wommelgem 10 miles met al een mooie 1u17'44" en nogmaals een loop in Lier met een sterke 46'22" op 10 km werden wonderwel goed verteerd. Olmen, Lovendegem en tenslotte een trainings-10 mijl in Wachtebeke sloten de aanloop af en de rustweek (4 korte trainingen) werd ingezet voor Antwerpen. De weersvoorspellingen leken ons goedgezind, een frisse 10°C, zuurstof zoals Sonja het graag heeft.
Dit jaar waren we iets vroeger naar de start gegaan waardoor we iets meer vooraan stonden, een 20 minuutjes op de grond gezeten, tussen de benenmassa ruikend naar massageolie.
Aftellen was begonnen, laatste kus en moed inspreken en we waren vertrokken, na 4 min ongeveer schakelde ik mijn chrono in onder de startboog. Bedoeling was tot voorbij de Kennedytunnel zeker niet in het rood te gaan, de tussentijden gaven aan dat we perfect gestart waren. Twee megaboxen aan de ingang van de tunnel werden door de DJ ten volle benut, wat een sfeer, dit is ook de Antwerp 10 miles, Sonja moest zelfs beetje ingetoomd worden in de afdaling. Bij de beklimming aan de uitgang vreesde ik even dat ze een dipje kreeg hierdoor, het tempo stokte 200m maar met het zicht op het justitiepaleis en de frisse tegenwind kwamen we terug in een vlot tempo. Blijven hopen dus op die 1u17'. Het kleine tunneltje was geen probleem en we konden op naar de kaaien. Vorig jaar kreeg Sonja hier een serieuze dip, toen ik aan het begin de tussentijd checkte begon ik te rekenen...mm goed op schema, nogmaals rekenen...
Het halfwegcheckpoint gaf me de bevestiging, ze was zeer goed bezig en de dip bleef weg.
Voor we het wisten, door de mensenmassa en het vlotte tempo, sloegen we het lastige stuk in van de sintkatelijnevest, tramsporen, kasseien.... het bleef fantastisch gaan. Elke km besefte ik dat ze bangelijk bezig was, "dit tempo volhouden en je loopt een fantastische heel heel goede tijd"(stuk of zes keer herhaald). Alle trainingen, opofferingen en zomeer werden eindelijk beloond, wat een zalig euforisch gevoel, en Sonja bleef het tempo hoog houden. Km 13 op een uurtje en we doken de konijnepijp in, Sonja had hier naar uitgegekeken zei ze achteraf om zich in de afdaling te laten gaan. De eventuele dip in de beklimming zou ze erbij nemen. Maaaaar ook die kwam er niet, djeezes wat een wedstrijd van m'n vrouwke, 500m, ik heb elke 20 m denk ik haar tussentijden gemeld. Dit moest ze nu volhouden tot aan de finish, 1u17 no way, zelfs 1u16 no way. Op 300m gaf ze even teken van twijfel (vieze blik?) maar ik bleef ze vooruit stuwen, het zou toch niet waar zijn zeker om binnen 1u15' te finishen, meer dan 3 minuten sneller dan vorig jaar????
O N G E L O F E L I J K .... 1 u 14" 50" SUPERTIJD !!!
De vorm, je krijgt hem niet op bestelling, kwetsuren moeten wegblijven en je moet er toch wel wat voor doen. Menig loper zal dit beamen. Deze 10 mijltijd van Sonja zal ons ons leven lang bijblijven.
2706° van 20990 finishers !
23 april 2017 volgende Antwerp 10 miles op mijn verjaardag dat ik 50 word. We zullen er samen staan. Haar recordtijd van dit jaar verbeteren zal niet zo simpel meer zijn maar hij staat er toch maar eventjes YES !!!