08 04 2017 Wachtebeke 10 mijl

 Op bepaalde wedstrijden word je volgens je geboortejaar in je reeks ingedeeld.... 1967... ik dus voor de eerste maal al bij de +50 reeks wat me toch beetje zenuwachtiger maakte aan de inschrijvingstafel. Vorig jaar was er geen +50 voor mij vandaar. De tweede verrassing was dat het parcours hertekend was, nu 1 grote ronde voor de 10 miles. De derde ... dat ook Herman D'Hondt aan de start stond, de laatste jaren niet meer kunnen kloppen. Dus dag eerste plaats.....dacht ik.

Parcours 10 mijl

Sfeerbeelden

 

 

 

Sonja mocht volledig alles geven omdat de Antwerp 10 miles pas binnen 2 weken is ipv zoals vorig jaar de week daarna. Benieuwd dus voor haar tijd. Ikzelf wou gewoon genieten en zien wat het ging worden op gevoel.
Herman in het vizier houden was mijn eerste gedacht maar aangezien hij nog geen wedstrijd 10 mijl in de benen had en ik wel kon ik zijn tempo volgen nadat ik de aansluiting gemaakt had bij zijn groepje. Er zouden 2 splitsingen zijn voor de 5 en de 10km op ons parcours, hopen dat Sonja het kon zien dacht ik direct met haar slecht verzicht.

Ondertussen had Herman al 9km kopwerk gedaan en waren we nog met 4 van onze grote startgroep, bij de eerste drankpost had ik even een gaatje laten vallen maar op karakter terug kunnen aansluiten, pompen of verzuipen op die moment. Toen de vierde loper zijn eindspurt inzette blijkbaar voor zijn finish van de 10km was Herman even niet goed gezind wegens geen kopwerk. Dat was de moment om mijn deel van het kopwerk te gaan doen de resterende 6km. Het ging beter en beter voor mij en Herman bleef aanklampen. Bij het bordje van 13km kwamen we aan het kronkelende golfparcours met, zo leek het wel, 50 bochtjes, dit deden we vorig jaar na de start. Op 1km van de finish voelde ik Herman naast me komen, het was harken voor mij en op het asfalt legde ik me er bij neer op die moment.... 3m werd toch terug de aansluiting voor de bocht van de laatste rechte lijn.

Eindspurt tot het gaatje

Alles of niets dacht ik en mijn laatste versnelling was genoeg om Herman onverwachts voor te blijven en als eerste +50 te finishen, één van mijn betere en mooiere wedstrijden van dit jaar. 1u01'43" mooie tijd op een zwaar parcours van putjes, kiezels, heuveltjes en 50 bochtjes op het einde. 6° in totaal van 260.




Links Herman D'Hondt geklopt in de spurt voor de eerste plaats +50

Sonja dan, alweer goed gestart en een soepel gevoel, dat had ze deze week al bevestigd na één van haar 16km trainingen.

De fluopijltjes volgen en wachten op de eerste splitsing... maar zoals ik al vreesde... voor de  tweede splitsing dacht ze al dat ze verkeerd liep, even terugdraaien en bevestiging vragen aan medelopers en zodoende kostbare seconden verloren om toch de juiste weg verder te zetten, spijtig.

 Hierdoor was ze haar tweede damesplaats kwijtgespeeld na een driestrijd voor die tweede plaats. Derde positie kon ze mooi vasthouden tot aan de meet waar de klok stopte op een schitterende 1u16'47". Haar derde beste 10 mijl ooit, en dan nog zonder mijn gehaas. Spijtig van die verliestijd halfweg. 65°/260 totaal, 3° van 51 dames, 1° van haar reeks +45.

Uitslag

 

Beide dus podium op na deze zalige wedstrijd die we nu al enkele jaren doen wegens mooi (maar zwaar) parcours.

Volgende week 10 mijl Essen, Sonja als training ik na 6 vroeges proberen er uit te halen wat er nog in zit.

Sonja 3° -50 van totaal 51 dames