06 05 2017 Bornem 10 mijl (Impalarun)

Na een zwaar weekje alweer kreeg ik het in m'n hoofd om voor onze Kreta-reis nog vlug deze loop mee te pakken. Sonja wegens tandartsbezoek en koffers pakken bleef thuis. Na 7 nachtjes had ik ook een verjaardagsdrink 50 jaar gepland dus nog een half nachtje xtra en voor 1 maal ettelijke Hoegaerden achter de kiezen. Moet eens kunnen.

De impala-run dus, een  impala is een antilope die (bij gevaar) zeer snel kunnen lopen en vertoeven in bosrijke omgevingen....ik had het kunnen weten, een zwaar bosrijk 10 mijlparcours maar geen gevaar dus niet zo snel :-)

Prachtig toch !!!

Voor 1 maal met horloge lopen om een idee te hebben onderweg, 1u04 zou mooi zijn 4min/km.
Tot halfweg zat ik voor op schema maar de warmte, parcours en zoveel meer deden me beseffen om gas terug te nemen noodgedwongen.

 Op 10 km kwam ik nog goed door op 39 min..... kwestie van ontspannen te lopen maar moeilijk met zware hobbelende ondergrond in de mooie bossen van Bornem en omgeving. De zeldzame keren op asfalt... daar was het dan weer extra puffen in de zon, en veel dorst of was het nadorst?

Tegen het einde aan kwam er in de achtervolging eentje langzaam dichter, het bleek ook een +50
-iger, dat mocht en wou ik niet laten gebeuren, meer op karakter dan souplesse bleef ik de ene na de andere bosstrook afhaspelen, wat een lijdensweg. Dit was toch wel een koersje afzien wat in feite niet zo leuk is op de moment zelf.

 

De finish was een verlossing en vooral kunnen standhouden in een onverwachtse 1u05'11" bijna toch die 1u04 waar ik op hoopte. De vorm is er zeker weten, maar als je fris bent is dat des te leuker.

Na de aankomst direct de uitslag beschikbaar aan de muur..... 7° totaal van 210 en eerste +50 alweer onverhoopt. Concurrenten voor mij 21, 39, 43, 33, 29 en 28 jaar... leuk.
De pastaparty en een donker Bornembiertje op aanraden van ex-clublid Walter De Ceuster ook aanwezig, was welgekomen, het hielp om te bekomen van deze zware wedstrijd maar ooh zo mooi en goed georganiseerd. Ook Patrick Verbist nog eens tegengekomen om snelle verhalen van vroeger op te halen.
Nu op naar Kreta, chillen, smullen (gezonde Griekse kost), eindelijk eens terug dringend zwemmen (triathlons in aantocht), een kloofje wandelen, beetje lopen jawel en zoveel meer. Het zal deugd doen met dank aan vrouwtje Sonja.

Uitslag

01 05 2017 Corrida Nieuwkerken 10 km

Deze week was voor Sonja vooral losjes lopen na haar sterke Antwerp 10 miles. Ikzelf wou wat bijtrainen in de luwte na verschillende wekelijkse wedstrijden (was steeds recuperen). 1 mei viel nu op maandag, dwz na mijn derde nachtshift, weer eens iets anders maar ik had een zeer goed gevoel tijdens het loslopen ondanks weinig slaap.

Direct een snelle berekende start genomen en Sonja ging mee in het zog van Sara Wuytack, iets te snel voor haar normaal.

Na 1 ronde kwam ik in een groepje door met o.a. Herman Dhondt en paar jonge snaken. Bij het ingaan van de tweede ronde zag ik Sonja nog juist in een glimp nog steeds achter Sara lopen richting eerste doortocht.

Door het afwisselend kopwerk van Herman en mezelf gingen we met 2 de laatste kms in. Zelfs nog 1 gastje voorbijgestoken samen. Wegens goed gevoel probeerde ik af en toe te versnellen om Herman het moeilijk te maken, hij bleef echter aanklampen....taai taai, maar vooral leuk om zo nog eens een wedstrijd te beleven. De laatste 500m nam Herman volle bak de kop richting finisch voor eigen volk en club Walo, ik bleef op 3m hangen en geraakte er niet meer voorbij, geen schande op 3 sec. En nu in de +50 reeks als derde.....bij de +40 zou ik eerste geweest zijn.... we worden dus misschien nog sneller :-)

 

Sonja had Sara moeten lossen na een te snelle eerste ronde in ongeveer 22'30" met als gevolg zuurstofgebrek en steken in het middenrif en bijhorend verval maar toch een sterke 46'09" tweede beste 10 km ooit en nog maar eens een parcoursrecord (4x) voor haar dit jaar, weer een bewijs van haar beresterke voorjaar.

Uitslag