2023....Ik ga ondertussen mijn 38é loopjaar in waar ik toch trots op ben dat ik er nog steeds bij ben ondanks alles.
Bijna 2 maanden zonder wedstrijden, zware verkoudheden beide en weinig trainingskilometers, toch namen we de draad terug op. Sonja met allerhande kwaaltjes waarvan nu ook de rug, besliste toch om de 5km mee te lopen. Ik de 10km met een klein hartje.
Sonja kwam na een rustige start snel in haar tempo, na een halve toer (van de 2) zei ze dat ze dorst had, ik ons drinkbusje gaan halen om haar te voorzien tijdens de eerste doortocht.
Aan haar ademhaling wist ik dat ze toch redelijk doorliep, en mindere vorm waarschijnlijk.
Toch verschoot ik dat ik haar eindtijd zag, die was best pittig en niet verwacht. Door het snellere lopen wordt haar rug blijkbaar minder belast door de zwevende fases ook al had ze dit geen 10km kunnen volhouden zei ze..... dat zou pas straf zijn.
Daarna was het aan mijnen toer (allee 4 toeren). vanachter starten want het had toch geen zin om te vlug te starten, met deze vorm, en na de weinige kms. Plus dat ik iets te zwaar weeg, gevolg van dat ik al 4 jaar geen shiften meer doe, plus bureauwerk en het bourgondische leventje incluis vakanties. De kwaaltjes waardoor ik gewoonweg niet veel kms kan trainen doen er ook geen goed aan. Met pijn lopen is daarenboven niet motiverend.
PS: volgende keer hang ik mijn rugnummer hoger om mijn pens te verbergen :-), mijn oude kine die ik vorige week tegenkwam had me er al op gewezen, "amai Luc laatst dat ik je zag lopen beetje bijgekomen?" Ik werk er vanaf nu aan nem :-)
Foto's: Marc Van Hove waarvoor dank
