29 12 2019 Nieuwkerken 10km

Ons reisje naar de Verenigde Emiraten en het ziek worden aldaar had gevolgen voor Luc. Terug opbouwen en deze koers als testje. Het kuchen was nog niet weg dus rustig starten samen met Stephen. Sonja ging meedoen als training.

Bij Luc was het beetje uitkijken naar Stephen hoe hij zijn koers ging indelen, na een lichte versnelling kon Stephen mooi aanpikken, klaar voor 3 gezamelijke toertjes met een mooi groepje, versnellen was (nog) niet aan de orde. Bij het ingaan van de laatste 4° ronde nam Stephen de kop en het groepje viel uit elkaar. Luc kon nog volgen tot de laatste km, Stephen had nog reserve en weg was hij, Luc kon de rest achter zich houden maar moedigde hem nog aan. Het moest er eens van komen, geklopt worden door de zoon, het is hem gegund dat zeker. Nu opbouwen naar het voorjaar met de 10 mijl-wedstrijden die op komst zijn. Tussendoor paar crossen.

 

En Sonja....zij kwam op een snel trainingstempo tevreden aan, buikspieren wel gevoelig nog steeds.

Bedankt aan Peter Fisher en Luc De Vocht voor de foto's   Uitslag

17 11 2019 Trail des Terrils Charleroi 11,6 km

Deze week na de Zandhovencross het rustig aan gedaan in functie van de trail van 11,6 km in Charleroi. Samen op "stap" met Liesbeth en Stephen.

De kortste afstand van de dag want het zou op zich al zwaar genoeg zijn? Ons vooral behoeden voor valpartijen. (remember Stephen op zijn laatste trail en ik op training in de Ardennen)

Ik dus met mijn zoon en zijn vrouw aan de start van een trail... uniek. Ik zou onderweg ook veel flashbacks krijgen van mijn "trail"verleden 20 jaar geleden. De kunst is op tijd de hartslag te laten dalen na of voor beklimmingen. Stephen bleef verrassend lang in mijn buurt. Na 2,5 km nog steeds op 7 sec achter mij, toen ik in mijn tempo zat kon ik langzaam afstand nemen.

De foto rechtsboven had ik al zien verschijnen maar dacht dat dat voor de langere afstanden zou zijn, toch niet dus, we moesten er na ongeveer 4km opkruipen. Tegen dat ik boven was begon Stephen onderaan aan de beklimming.. en weg was ik.

Zo kon ik meer en meer afstand nemen en ondertussen de top in bereik...gevaarlijk afdalen daarna, zelfs al schuivend op handen en voeten naar beneden soms...

Tenslotte kwamen we aan het kanaal, ik liep in zevende positie, Stephen achtste op 400m in de verte.
Ik dacht dat het ergste voorbij was maar we kregen nog 2 klauterpartijen waar we sterk gehinderd werden door lopers van de langere afstanden. Een halve pisteronde en een laatste trappenpartij en finishen in de sporthal als eerste +50 loper.... kicken. Stephen kwam 1min 50 sec achter mij op een mooie 8° plaats binnen. Enorm trots op hem en zijn vrouwtje.

Liesbeth nu, zij was iets te hevig gestart waardoor ze de eerste 5 km als eerste dame liep, ze wist het. Het podium halen was haar doel. Enkel 2 dames konden haar nog bijhalen, gelukt voor de tweede maal op rij op het podium als derde dame in een trail.

 

Allen zeer tevreden en zonder kleerscheuren aangekomen op een 7°, 8° en 25° plaats van totaal 158 finishers in deze mooie omgeving. Op de terugweg krachten opgedaan met iets Italiaans.

02 11 2019 Cross Gooreind

Inmiddels heb ik al 3 crossen achter de kiezen waardoor het stillekesaan beter gaat qua snelheid (zolang de knie het houdt).

Enkele foto's nog van de cross in Gooreind waar Stephen als senior mee met de masters moest lopen, dat wil niet direct zeggen simpeler :-). Liesbeth schoondochter was er ook alweer bij. Sonja met kriebels in loopgerei als training beetje rondlopen. Een week later zou ze in Zandhoven wel meelopen.

Liesbeth

Stephen in crossmodus

Na deze loop was het dus Zandoven cross, ik maak niet van elke cross een verslag kwestie van niet in herhaling te vallen. Na Zandhoven stond de Trail des Terrils in Charleroi op de planning aangezien Stephen me dat eens gevraagd had om mee te doen. Dat verslag komt zeker hier te staan. Lopen op de steenkoolmijnen....

19 10 2019 Cross Wommelgem

Aangezien ik al 6 maanden gestopt ben met fullcontinuewerk kan ik sinds zeer lang nog eens een volwaardig veldloopseizoen (proberen) mee (te) doen. Dwz elke week crossen als het lichaam het toelaat om zodoende eindelijk nog eens de vorm proberen te pakken.

Wommelgem was dus de eerste afspraak, ik had me al paar weken toegelegd op lichte intervallen op training. Handicapstart dus gewoon eigen tempo vanaf de start. Mijn meeste concurrenten iets ouder en mochten dus 10 tot 20 seconden vroeger starten. Enkele zou ik toch nog onverwachts bijhalen.

De laatste ronde kwam ik nog in de buurt van twee leeftijdsconcurrenten die ik in de laatste 200m nog kon voorbijspurten, teken van mijn goede wedstrijd.

Sonja is aan het revalideren van haar tandimplantaten.... zij denkt al aan de marathons van volgend jaar die we samen willen lopen, nacht van Vlaanderen en de Olympische nightmarathon van Antwerpen.

Ook wil ik nog ode brengen aan één van de grootste talenten van de Avvv-atletiek waar ik ook soms samen mee heb gelopen Omer Van Noten 72 jaar, om gezondheidsredenen stopt hij met lopen. Dan denk ik vooral aan deze cross maar dan 15 jaar geleden ongeveer. Ik liep op kop samen met Omer en Dennis Dierickx allen aangesloten bij Wommelgem atletiek toen. Ik zat super toen en dacht zelfs aan de overwinning.... totdat Omer voorstelde om met ons 3 (van dezelfde club) samen over de meet te komen als winnaars. Tegen zulk monument kun je niet anders dan akkoord gaan... een moment dat ik voor eeuwig koester. Dank u Omer, supertalent als loper en als mens.

Omer Van Noten

Uitslag

12 10 2019 Marathon Wenen onofficieel wereldrekord

                                   MARATHON 1u 59'40"

Een diepe buiging voor wat deze Keniaan gedaan heeft vandaag. Ik had het geluk om dit live (Eurosport) mee te maken... wat een emotie dat dat teweeg brengt. Als je al marathons gelopen hebt besef je dit pas. Jaren was dit ingeschat als onmogelijk, vandaag gebeurde het... onder de 2u op een marathon.

Weliswaar opgezet mede door een hoofdsponsor en met 41 hazen die elkaar aflosten, plus met groene lazerstralen op de baan als richtpunt voor 1u59'50" ongeveer, in het laatste spurtje deed hij er nog even 10 seconden af AL LACHEND..... Zijn naam:

                                       Eliud Kipchoge

Benieuwd of dit eens op een officiële marathon lukt 1u59'59" bedoel ik dan want die extra 19 sec zijn ook gene kattepis….
En als je dan de commentaren in HLN leest.... die hebben echt nog nooit een marathon gelopen denk ik dan.    RESPECT alvast van mijnentwege aan alle marathonfinishers !!!

28 09 2019 Nieuwkerken aflossing 2,5 km

De aflossing nog eens meegedaan in clubformaat met de KLP (de raketten) om een ploegje te vormen, idem Sonja met een halve damesploeg KLP maar gerangschikt bij de mannen aangezien er 1 man in hun team zat.

 

In functie van de crossen zou een snelle 2,5km een goede training zijn. Als we de tijden van alle 5 lopers in mijn team vergeleken met Sonja haar tijd had ze beter bij ons gelopen, we zouden iets dichter geëindigd zijn met alle respect voor iedere loper.

Maar het was wel leuk en onverwachts zeer tevreden dankzij mijn niet te snelle start en daardoor egale tempo, niet opgeblazen zoals sommigen :-) wel als vierde aflosloper in de regen moeten lopen, ik wist het via de buienradar s'morgens. Sonja ook goed resultaat al kan ze weldra weer even niet trainen als haar implantaten tandjes gezet worden.

Uitslag Klp heren Klp dames

07 09 2019 Zele 12km en 9km

Er is een wonder geschied... sinds ik steunzolen heb en 3 weken terug opbouwend train heb ik GEEN....GEEN jawel GEEN last meer van mijn pijnlijke Haglundenkel !!! Thanks to Michel van Funesco in Sint-Niklaas. Daar moet je dan bijna 10 jaar mee lopen om tot deze oplossing te komen. Ook thanks aan de praktijk van Dr Spans in Aartselaar en vooral zoon Filip Spans die me wees op mijn beetje doorgezakte voet en steunzolen aanraadde.

 

Mijn knie is iets beter maar nog niet volledig ok. Stilzitten is niet mijn specialiteit dus al eens een
jogging meepakken, altijd beter dan trainen om in vorm te geraken. De marathon is een afgesloten hoofdstuk voor dit jaar. Ik ga me focussen op het crossen als het lichaam (knie enz) dat toelaat.

 

Zele dus, Sonja toch ook mee op mijn aandringen voor de 9km aangezien ze de vorm helemaal niet heeft, ik had tenminste de kms al achter de kiezen. Op deze jogging zeer weinig volk vorig jaar (1° x georganiseerd), nu hadden ze pech met het slechte weer in aanloop naar de start want we konden droog starten. Dus nog minder volk dan vorig jaar, dan spreek ik over max 10 deelnemers voor elke afstand (3,6,9,12)

 

Benieuwd want het zou toch beetje afzien zijn met gebrek aan snelheid. 4 toertjes afgehaspeld aan een gemiddelde van 14,7km/u en een tweede plaats. Gevoel van grenzen verzet was aanwezig dus ok. Sonja verrassend goed met haar weinige training in acht genomen toch snel met 12,3km/u gemiddelde snelheid.

 

Uitslag 12km en 9km

16 08 2019 Steunzolen, mesotherapie en trailuitnodigingen

3 weken niet gelopen en mesotherapie knie en Haglundenkel gehad. Ook geconstateerd door de praktijk van Drs Goossens/Spans en vooral door Dr Spans junior in Aartselaar dat ik steunzolen nodig heb. Vandaar naar Funesco in St-Niklaas deze laten afmeten en maken via loopanalyse aangezien Sonja daar ook zeer geholpen is. Dat ze bij runnerslab dit nooit gezien hebben dat ik steunzolen nodig heb begrepen ze daar niet.

Inmiddels al 2 dagen 6km gelopen...voorzichtig opbouwen met de zooltjes, voelt wel ok aan.

Ondertussen krijg ik steeds uitnodigingen van zoon Stephen om een trail met hem te doen waar ik dan (voorlopig???) moet weigeren. Toch al enkele mooie sfeerbeelden die me troosten en trots maken dat hij dit nu ook doet wat ik 20 jaar geleden deed... De genen dan toch ? Yes !!!!

28 07 2019 Time out

Mijn eeuwige probleem met de Haglundenkel en de laatste maanden problemen met de knie (ontsteking die ik ooit nog al eens gehad heb) dwingen me om even de riem er volledig af te halen. Mesotherapie waar ik ooit al door geholpen werd in de praktijk van Dr Goossens zal het moeten oplossen. De pijn in de enkel gaan ze ook op dezelfde wijze proberen te verlichten. Blijven lopen zou kunnen maar Dr Spans zei dat het dan een processie van Echternach zou worden qua genezing. Wel blijven fietsen naar het werk op een licht verzetje. De vele kms vanaf april al zijn de dader.

Normaal wou ik de marathon solo lopen in Wevelgem (Leiemarathon) maar na Visé gaat deze 2°poging ook niet door. Het zou ook afwachten zijn wat het weer ging worden in september. Gelukkig is er ook oktober marathonmaand bij uitstek. Etten Leur moet het worden om eindelijk nog eens solo ene te kunnen lopen. Nu even doorbijten en rusten... hate it.

Sonja ligt ook stil wegens intense tandheelkundige ingreep, dit jaar geen marathon meer voor haar. Wel kan ze zo hopelijk haar buikspieren laten genezen. Het hoort er bij als sporter helaas.

21 07 2019 Grembergen 16,6km Dender-en Scheldejogging

En toch weer een koerske meepakken aangezien Grembergen maar een half uurtje rijden was. Hier zou ook een apart klassement/podium zijn voor +50 en afgaande op de uitslag vorig jaar zou dit ook moeten lukken. Redelijk wat bekenden onder andere good old Francois Wauters...even mee op de foto.

24°C ...profiteren dus alvorens de hittegolf die op komst was van 37°C. Op de Dender -en Scheldedijken vooral. Het ging toch zwaar worden betreft temperatuur. Gezamenlijk starten van alle afstanden dus laten gaan die snelle bende.

 

Na 5km liep ik al alleen met in de verte voor mij Christophe De Grande....concurrent van vele jaren terug en wie steeds een goede waardemeter was. Na de lange grindweg op de lage Scheldedijk had ik hem te pakken. Met Christophe weet je, dat wordt ieder over toer kop nemen. 4 jaar geleden was hij nog Oostvlaams kampioen halve marathon +40, wel enkele jaren jonger dan mij dus.

Zodoende kwamen we aan de finish samen door voor de tweede identieke ronde. De zon kwam meer en meer tevoorschijn, hot dus zo 15u30 u op de middag.

 

Nadat ik kop gedaan had deed hij zijn werk, dit ging soms iets te vlug voor mij maar ik kon steeds terug aanpikken.

 

 Het was zo een dag waar ik alle waterbekers over m'n kopke goot, nood aan verfrissing. Sonja reed weer mee met de fiets zoals vorige week, nu op iets betere wegen :-) Achteraf zei ze dat ze mooie foto's had met de schapen...ik had geen enkel schaap opgemerkt...kun je denken waar mijn focus lag.

Alvorens op de lange grindweg te komen nam ik nog eens de kop over omdat dat mijn ding wel is. Daar had mijn concurrent het moeilijk... dacht ik.

 








Gelukkig op weg naar de dijk en de eindkms nog een verfrissingspost, daar had ik het ff moeilijk en wou even temporiseren, Christophe dacht daar anders over en kwam direct in zijn tempo... ik liet begaan noodgedwongen. Warm kopke...

 

 

Na te recupereren kwam ik terug op tempo maar bleef op 50m hangen. Solo dus de laatste km in om na de afdaling van de dijk aan te komen op het voetbalveld als 13° totaal maar helaas 4° +50, het was een zeer sterk deelnemersveld tov vorig jaar (alle 3 voor mij eveneens van 1967). Mijn tijd 1u09' was normaal gezien de afstand 16,6km en de omstandigheden. Alweer voldaan en een frisse Orvelo gedronken, de witte weliswaar, de Triple en de bruine waren te gevaarlijk met dit weer :-)

 

 

 

Uitslag