Deze triathlon blijf ik dus doen, leuke afwisseling in de zomerperiode. Sonja twijfelt nog steeds aan haar zwemmen waardoor ze toch maar niet meestartte (ook omdat ik niet bij haar zou blijven maar dit maak ik goed in augustus in de sterathlon St-Niklaas). Ze ging wel haar fiets meenemen om me overal aan te moedigen.
Door de vele regen in de stille kempen de laatste weken werd het fietsen ingekort van 18 naar 12 km, één bocht te gevaarlijk bij het verlaten van het vliegveld. Alhoewel ik mn plan kan trekken met het fietsen kon dit toch in mijn voordeel zijn. Het werd dus echt een spurttriathlonnetje.
Nog andere wijzigingen waren o.a. Vip-start van eerste 50 op het strandje (waar ik bijhoorde), de rest moest op het grasveld plaatsnemen, dus geen korte spurt van 200m naar het water. Goede temperatuur van het water, toch was de start weer uit je doppen kijken om geen lichaamsdelen van anderen tegen je te krijgen en ondertussen geen bubbels te nemen. Met ouder te worden gaat het zwemmen steeds beter, leuk.
De fiets dus op voor een ingekorte trip, ik zat direct bij een snel duo waardoor we al vlug in een grote snelle groep zaten, te snel voor mij want ik geraakte niet van de staart van de groep weg en met die bochtjes voelde ik het gebeuren. Op die moment voelde ik mn 7 nachtshiften waardoor mn middenrif beetje blokkeerde. Gelukkig was het nog maar 3km fietsen in mn eentje. Vanaf dat ik begon te lopen haalde ik de vlugge fietsers één voor één in.
Het was een 4 km deels crossparcours geworden, nog nooit meegemaakt daar. Maar laat dat juist mijn ding zijn, het lopen ging geweldig waardoor ik naar een 36° plaats liep van 320 deelnemers onverhoopt mijn beste plaats ooit op het nieuwe parcours sinds 5 jaar, 3° master +45. Volgend jaar bij de reeks +50 wetende dat de eerste nu achter mij was... ik doe mee, dju toch zo een leuke sport, had ik het vroeger geweten !
Uitslag
Video organisatie (mij enkel te bewonderen bij de zwemstart, zwarte badmuts, rood/zwart pakje, aan de steiger)
Door de vele regen in de stille kempen de laatste weken werd het fietsen ingekort van 18 naar 12 km, één bocht te gevaarlijk bij het verlaten van het vliegveld. Alhoewel ik mn plan kan trekken met het fietsen kon dit toch in mijn voordeel zijn. Het werd dus echt een spurttriathlonnetje.
Nog andere wijzigingen waren o.a. Vip-start van eerste 50 op het strandje (waar ik bijhoorde), de rest moest op het grasveld plaatsnemen, dus geen korte spurt van 200m naar het water. Goede temperatuur van het water, toch was de start weer uit je doppen kijken om geen lichaamsdelen van anderen tegen je te krijgen en ondertussen geen bubbels te nemen. Met ouder te worden gaat het zwemmen steeds beter, leuk.
De fiets dus op voor een ingekorte trip, ik zat direct bij een snel duo waardoor we al vlug in een grote snelle groep zaten, te snel voor mij want ik geraakte niet van de staart van de groep weg en met die bochtjes voelde ik het gebeuren. Op die moment voelde ik mn 7 nachtshiften waardoor mn middenrif beetje blokkeerde. Gelukkig was het nog maar 3km fietsen in mn eentje. Vanaf dat ik begon te lopen haalde ik de vlugge fietsers één voor één in.
Het was een 4 km deels crossparcours geworden, nog nooit meegemaakt daar. Maar laat dat juist mijn ding zijn, het lopen ging geweldig waardoor ik naar een 36° plaats liep van 320 deelnemers onverhoopt mijn beste plaats ooit op het nieuwe parcours sinds 5 jaar, 3° master +45. Volgend jaar bij de reeks +50 wetende dat de eerste nu achter mij was... ik doe mee, dju toch zo een leuke sport, had ik het vroeger geweten !
Uitslag
Video organisatie (mij enkel te bewonderen bij de zwemstart, zwarte badmuts, rood/zwart pakje, aan de steiger)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten