23 4 2017 Antwerp 10 miles

De 8° deelname voor Sonja.... maar sneller doen dan vorig jaar zou moeilijk worden. Dat zou de perfecte vergelijking worden van de tijd aangezien dat deze 10 mijl sinds de lichte parcourswijziging vorig jaar ong. 200m te kort is. (afstandmeten.nl en tijdenvergelijk van sommige atleten o.a. Sonja en atletenbegeleider op haar werk UZA S.P.O.R.T.S.)

1967-2017

Tevens dus mijn 50é verjaardag vieren zou het helemaal speciaal maken. De tussentijden op mijn hand geschreven waren gebaseerd op 1u15'. Haaswerk voor mij dus. Enkel was Sonja plots onzeker aangezien ze de dag ervoor met onschuldig iets te heffen pijn in haar rug had gevoeld, dat was nog steeds aanwezig, toch maar even op zoek naar een massagetafel een half uurtje voor de start.
Bij het tentje van Think Pink hadden we een ostheopate te pakken die Sonja even onder handen nam en al bevestigde dat het niet zo erg was. Terug meer hoop dus.

 

Het blijft een bangelijke wedstrijd die je zelfs vergeet te doen afzien door de mensenmassa waar je mee loopt, evenals de hagen supporters op Meir, Linkeroever, kaaien, leien enz.....

 We stonden lekker vooraan bij de eerste 2000 van wave 1, zodoende geen zigzag lopen de eerste km.

 

Na de eerste lichte helling aan de snelwegoprit lieten we ons op de beats van de DJ in de Kennedytunnel bollen. Daarna de beklimming 2 waar Sonja vorig jaar een klein dipje had, nu niet en minder tegenwind richting Justitiepaleis, 2é korte tunnel aldaar. Ik had al opgemerkt dat we elke km steeds rond de 20 sec onder het schema zaten, benieuwd of ze kon volhouden. Ikzelf had steeds een onzeker gevoel over haar (rug? even gekreun?)

Bovengekomen aan het justitiepaleis, waar er een mensenmassa niet te beschrijven stond, kreeg Sonja toch haar gekende vleugeltjes.... op naar de halfwegtijd langs de Schelde... 37'17" x 2 zou dus een parcoursbesttijd van 1u14'34" opleveren, wetende dat de tweede wedstrijdhelft sneller is als je de vorm en de kms in de benen hebt. Even zwoegen over de tramsporen naar de Sint-Katelijnevest en zodoende de Meir opdraaien in de haag van mensen... steeds kriebels hier met alweer een DJ die Lykke Li speelde met I follow rivers.....klikken maar en luister mee :-) en terug op nieuwe pagina de blog openen.

 Ondertussen hadden de zussen en schoonbroers, ma en pa (bijna 80) en petekind Zara zicht al klaargezet aan het einde van de konijnepijp. Via de app wist Sandra dat we voor op schema zaten.


Wij dus inmiddels aan de 13km voor de ingang van de laatste hindernis juist na 1 uur lopen. De manier waarop Sonja het tempo in de afdaling aangaf was snel... zeer snel, recupereren volgens haar, vooral niet overgalopperen dacht ik. Juist voor het laagste punt even gas terugnemen en drinken en ontspannen. Op naar The eye of the tiger, de uitgang zeg maar. Ze blijven vooruitstuwen want er was een supertijd mogelijk indien ze geen verzwakking zou krijgen.

 

 

 

 Op de plaats waar onze familiesups stonden moesten we nog 800m lopen, even gaf ik haar tijd om te bekomen maar achter de laatste bocht zou ze moeten volharden tot aan de finish. Ondertussen had ik al vele verjaardagswensen naar mn hoofd geslingerd gekregen ni normaal, wat een belevenis.

 

 
De laatste rechte lijn was echt afzien op karakter, ik mocht ze niet laten vertragen, ze zou er geen spijt van krijgen dacht ik toen al. De honderden meters duurden daar voor haar langer dan de voorgaande 15km maar ze bleef verbazen.... ze is aan een zeer sterk jaar bezig, bewijs de vele parcoursrecords die ze telkens neerzet. Nu lichtjes de rem op....

                    1u13'58" parcoursrecord en 53 sec sneller dan 2016

Finishfilmpje

                                                               10é dame +45 van 783
                                                         133é van 7915 dames totaal

2534é van bijna 24000 deelnemers  Uitslag

 

Zussen Sandra en Linda bedankt voor de filmpjes/foto's