26 12 21 Nieuwkerken corrida 10km

 Op voorhand deze wedstrijd ook aangeduid in de agenda. Toch weinig zin juist voor de wedstrijd wegens de koude waar ik helemaal niet van hou. Wetende dat het achteraf vlug vergeten is stond ik dus aan de start, er was wel regen voorspelt bij 5°C. Toch wou ik snelheid trainen in functie van de de Trail De Schorre (15km) in Boom op 9 januari aangezien de sint Elooicross in Wommelgem afgelast is door... je weet wel.

Ondertussen heb ik al 4 sessies mesotherapie aan de knieën achter de rug met weinig verbetering maar tijdens het lopen weinig hinder gelukkig maar. Ik had me een rustige start vooropgesteld zonder iemand te volgen, de juiste keuze bleek achteraf. De eerste 2 van 4 ronden gingen vlot, daarna een licht verval. Onder de 40 min ging moeilijk worden maar ik was tevreden met mijn eindtijd +10 sec. Derde master+50 op het podium dus met een jagend groepje +50 igers achter mij. En met 2 toppers voor mij.

Dank voor de foto's Marc Van Hove

Uitslag

11 12 21 Aflossingscross Schoten

 Paar weken geleden nam Koen Steeman contact met me op met de vraag of ik een ploeg met hem wou vormen voor de aflossingscross, een voorlopig (?) éénmalig concept ter ere van 60 jaar Kavvv.

Als derde man stelde ik Stephen voor als hij al geen ploeg vormde met De SAV'ers, Stephen hapte toe. Daaruit kwam de logische indeling van de "Oentjes" onze gelegenheidsnaam:

1560m Stephen Thoen , 3130m Luc Thoen, 4700m Koen Steeman

Stephen moest alles geven dus, ik volle bak vertrekken en proberen niet af te geven, Koen moest zich beetje doseren.

Na de start kwam Stephen als ongeveer 8° positie van 70 ploegen aan om mij af te lossen, Ik heb dan toch ongeveer 2 jonge gasten en Dirk Vermeiren moeten laten voorgaan zonder iemand in te halen. Het parcours lag redelijk vettig en op de smalle doorgangen was moeilijk voorbijsteken voor Koen vooral.

Toen Koen na zijn derde ronde aankwam moest hij nog een spurt met 4 betwisten waarvan hij er eentje moest voorlaten, ik dacht dat we tiende waren gefinished, het was 11° bleek achteraf, met 1 sec verchil. Toch blikken we tevreden terug met onze mixed ploeg van Sav, Klp en AA, de vriendenclubs wordt niet voor niks zo genoemd... al 60 jaar.

Bartje op de achtergrond, ne "jonge" die me nog ging inhalen

Uitslag

01 11 21 Berlare Donkmeerloop 11,6 en 5,6km

Vorig jaar was ik ingeschreven voor de toen afgelaste Donkmeerloop (coronastuiptrekking?), aangezien ik niet zo graag in de kou een halve marathon loop had ik voor de 11,6km gekozen. Nu de herkansing dus met beetje crosssnelheid in de benen maar ook een hinderlijke verkoudheid. Maandag feestdag, normaal mijn rustdag, nu niet dus.

Sonja zag de gelegenheid om nog vlug in te schrijven voor de 5,6km, altijd leuker dan te moeten supporteren en hartje opvreten :-)

Zeer mooi parcours, veel wind, en het snot vloog vanaf mijn start al in het rond. Sonja samen aan de start met mij, dat was geleden van de marathon in Antwerpen. Zij moet nog altijd voorzichtig zijn met de knie en tegenwoordig ook ruglast. Bezig blijven dus.

Toch liep ze een vlotte koers, op het einde nog een concurrente inhalen zelfs. Sonja was zelfs eerste dame +50, toch wel onverwachts;

 

Ik na een slimme start, de vlugge starters ingehaald na 1km, er zou niemand me nog inhalen (enkel paar die de 6km deden), paar plaatsen kon ik nog opschuiven waardoor ik van de 5° +50 naar de 3° +50 ging. Virtueel podium dus want voor deze reeks waren er geen officiële podia. 

De manier waarop ik liep, afzien verkoudheid, was niet zo leuk, maar dat ben je vlug vergeten na de finish waar Sonja op me te wachten stond. Een leuk koerske voor beiden. Nu was het voor mij snel recupereren om op zaterdag de cross te gaan doen in Zandhoven...

Uitslag Luc    Sonja

23 10 21 Cross Schoten

Tweede criteriumcross, iets zwaarder parcours dan in Wommelgem. Ik had deze week niet zo veel kunnen trainen, dat kwam van pas met het slechte weer heel de week. Vandaag in Schoten echter prachtig hersftweertje neigend naar een Indian summerdagje.

Stephen weer apart lopen maar in mijn reeks liep nu ook mijn collega van het werk Nico mee weliswaar een dikke minuut na mij aan de start, handicap weet je wel, het is eens iets anders dan fietsen en mountainbiken voor hem.

Even getwijfeld over het schoeisel maar toch maar de trails aangedaan. Alles geven na de start en toch doseren over 4 toeren. De voor mij gestarte oudere lopers waren soms moeilijk in te halen in de smalle singletracks in het Schotenpark.

Toch wel verrassend toen ik al vlug Frederic Lesdanon plots voor me zag, ik ging er over en kon een kloof slagen die de laatste ronde niet meer echt groter werd.

De derde toer beetje doseren om de laatste nog alles te geven, het was ne zware maar wel beter aangekomen dan vorige week, betere recup nu.

Stephen zijn start dan met zijn horloge steeds binnen bereik nu hij mijn tijd wist. Toen ik hem naar de finish uit het bos zag komen wist ik het al, die ging nog snel, en toch maar 9 sec sneller dan ik, maar ik gun hem het wel. Wachten op de eerste cross waar we echt samen aan de start gaan staan, gameplan uitwerken tegen dan :-)

Volgende week verlaat ik even het crosscircuit en zak ik samen met Sonja af naar Berlare, de Donkmeerloop, ik doe daar 12km (nog ingeschreven tijdens corona) Sonja een voorzichtige 6km. We blijven bezig.

Uitslag

Foto's: Sonja, Elke Beerlings, Danny Vandenhaute en Chris Hofkens (Chris Pics) waarvoor dank

16 10 21 Cross Wommelgem

e

En plots is daar het crossseizoen, ik wou dit in het  begin even aan mij laten voorbijgaan om te recupereren van de marathons en 10 miles. Maar dan heb je een zoon die niet af houdt om toch al te komen crossen omdat die je zo graag wil verslagen nadat hij mij ooit eens voor corona in Nieuwkerken had geklopt :-)

Ach waarom niet denk ik dan, profiteren van de moment dat alles redelijk goed gaat. Weliswaar met iets minder lange trainingen heel de winter.

Het was een criteriumcross dus handicapstart voor de masters. Wanneer het een gewone cross is lopen tegenwoordig de seniors met de masters +50 samen. Ikke rechtsreeks tegen de zoon dus maar vandaag nog niet. Wel uiteraard de tijden vergelijken achteraf, ik mocht eerst starten, Stephen had dus een referentietijd toen het aan zijn beurt was. Alles geven 6km aan een stuk en niet verzwakken, dat is de cross, het was lang geleden. De snelheid was nog wat zoek maar bij aankomst toch tevreden met 25'37" als tijd.

Weinig volk bij de seniors dus Stephen moest vooral tegen zichzelf en mijn tijd lopen. Ik kon vooraf zijn tijd niet echt inschatten. Het was pas in de laatste rechte lijn dat hij al op zijn horloge aan het zien was, alles geven in de spurt tegen zijn eigen en de tijd. Mijn oudste kleinzoon Gilles liep nog even in zijn weg voor de finish, Stephen zijn tijd 25'....38" kapot en één seconde trager dan ik. (dank u Gilles?)

Ik weet 1 ding, als we echt samen aan de start staan zal ik op het einde meer voorsprong dan 1 sec moeten hebben om hem te kunnen kloppen. De spurt afwachten... nee dan ben ik eraan, en dat weet hij ook :-)... en met Gilles is de opvolging al verzekerd, volgend jaar zijn eerste crossje bij de 6-jarigen?

Uitslag

10 10 21 Antwerp 10 miles

 Sonja haar doel dit jaar de marathon van Antwerpen.... succesvol aangekomen na een kwetsureperiode. Maar achteraf toch nog naweeën aan de knie. Gevolg ik solo op de 10 miles. Dit was van 2010 geleden. (1u04' toen), in 2009 ons ontmoetingsjaar 58'11"

Aan de start stond ik met Sara (Wuytack) en Kathleen (Van Dessel) van de sfeer te genieten. Sonja had er bij moeten zijn. De vooropgestelde tijden bespreken en zenuwachtig doen :-). Mijn voorspelling was 1u06' a 1u08'....

Het startschot en toch de eerste km beetje oppassen geblazen voor te vlugge gestarten die hun klop al kregen. De Kennedy in, daarna de beklimming richting justitiepaleis na de Bolivartttunnel. Halfweg zat ik op schema 1u04' te snel dus. 

Het parcours was iets veranderd, meer kasseien op het zuid, nog een dikke 1,5km na de Waaslandtunnel. De eye of the tiger (uitgang konijnepijp) bereiken was zwaar, zwaarder dan 10 jaar geleden. Op karakter het tempo er in gehouden, een terugval de tweede helft en een tijd van 1u07'18", de meesten hadden die terugval de tweede helft. Maar toch mooi in mijn voorspelling, zelfkennis ivm met de huidige vorm belangrijk dus. In april (24°) wil ik terug met m'n vrouwtje lopen op onze (ontmoetings)koers

Videos

603° van 25000 finishers
22° van de 1025 op de 50-55j categorie

Snelle(re) mannen (tegenwoordig) :-)

26 09 21 Leiemarathon solo

 Het was inmiddels van 2005 geleden dat ik nog eens solo een marathon had gelopen (Kustmarathon in 3u01'25") Met Sonja te leren kennen dus terug marathons beginnen lopen in 2017 wel altijd samen met haar. Zodoende zat ik al lang met het plan om nog eens solo te lopen maar covid verhinderde dat, het was nochtans de kans door Sonja haar kwetsuur die periode.

En dan loop je in Antwerpen met haar en verteer je die marathon goed waardoor het idee weer opkwam, last minute ingeschreven op goed geluk. 2 marathons op 2 weken op mijn 54igste... gokje. Gebruik makend van de 2 maand marathontraining.

Warmte en marathon nooit mijn ding geweest...en dan voorspelden ze plots 24°C, ik wist al waaraan en waaraf, toch zou ik de pacer (tempohaas voor de leken) van 3u30 proberen te volgen. Sonja ging me ondersteunen per fiets waar mogelijk. Halfweg perfect op schema 1u42'... iets te snel zelfs door de pacer maar dat was zijn manier van hazen aangezien hij op een terugval rekende in de tweede helft...toch niet, die had 3u27' aan de finish. Op 26km liet ik het hazengroepje wijselijk gaan, echt solo verder dus.

Het tempo dus sneller dan het plan, ik voelde het halfweg. De warmte was nu ingeruild voor een bewolkte en wind op kop op de terugweg. De 30km en mijn kuitspieren kregen het weer, ze deden hun eigen ding met krampen als gevolg, Antwerpen zat er ook nog in dus. Temporiseren en af en toe wandelen terwijl het kopke wou lopen, frustrerend maar relativerend met Sonja aan mijn zij.

Een blik cola gaf me weer energie om 3km constant te lopen tot dat ook weer opgebruikt was. Mijn lichaam heeft het steeds moeilijk om het vocht op te nemen zeker bij warm weer in een marathon. De adrenaline voor de laatste 500m deed me nog mooi lopend aankomen in 4u09'14" desondanks zeer voldaan. Nu effe de vele kms aan mij laten voorbijgaan. Even normaal leven dus :-)

PS: hoe ouder ik wordt hoe meer ik verwonderd ben over mijn recordtijd in 1996 van 2u52" in mijn jongere jaren, nu besef je dat pas echt.

11 09 21 Antwerp Night Marathon

Relaas Sonja:

Een dubbel gevoel hou ik hieraan over: 

Langs de ene kant was ik blij om afgezien van mijn ITB frictiesyndroom (lopersknie) toch aan de start te kunnen staan van deze marathon. Het was eerst en vooral afwachten of ik alle trainingen goed zou doorstaan.  Om mijn knie niet erg te overbelasten moesten we stilletjes opbouwen, tempotrainingen waren niet aan de orde.  Mijn doel was de 42 km uitlopen zonder al te veel last, de tijd was minder belangrijk.

Foamrollen, intapen, ijs leggen en strechen na het lopen was gedurende weken dagelijkse kost.  Een ontstekingwerende pleister op mijn knie gedurende de laatste 2 dagen en de rustweek voor de start deden wonderen.  Ik had buiten alle verwachtingen relatief weinig last tijdens de marathon.  Enkel bij het naar beneden lopen in de tunnels had ik de gevreesde steken in mijn knie, voor de rest bleef het bij doffe pijn die te verdragen was.

Langs de andere kant en dan vooral achteraf bekeken is het jammer dat we niet onder de 4 uur zijn gebleven.  De eerste 20 km gingen zo vlotjes, zelfs tot km 32 ging het goed en zaten we mooi op schema.  Mijn knie deed het goed dus een tijd onder 4u was zeker mogelijk geweest. Maar door steken in mijn zij, eerst links, nadien rechts gedurende de laatste 10  km zakte het tempo weg. De laatste 2 kilometers had ik steken over heel mijn middenrif.  Dit had ik ook meegemaakt bij mijn vorige marathon in Torhout.  Inademen wordt zo pijnlijk dat je gewoon moet wandelen. 

Luc had ook al aangegeven dat hij af en toe last had van krampen in zijn kuit en dat we gewoon rustig samen naar de finish zouden lopen. Een beetje teleurstellend dus omdat er meer inzat. 

Anderzijds kan ik zeggen dat ik nog nooit zo genoten heb van een marathon: tof, gevarieerd parcours met zoveel sfeer en overal supporters, dat maakt het onvergetelijk!

  Relaas Luc:

De inleiding zou weer kunnen beginnen met de voorbereiding naar deze wedstrijd maar daar is al genoeg over gezegd op andere sociale media. We stonden na een laatste plasje, in de startbox om 19u10...helaas moesten we nog een kwartier wachten wat niet verwacht was. Sonja had al terug de wc-drang, bij mij ook eerlijk gezegd maar toch dan zo gestart.

We zouden vele mooie monumenten passeren met als eerste het havenhuis met de nodige kasseien al direct, er zouden er meer volgen. Sonja liet me al snel weten dat ze een plasstop zou moeten inlassen zoals in vele vorige marathons, ik was er eerlijk gezegd ook aan toe. Juist voor de vroegmarkt op het zuid deden we ons ding achter een grote geparkeerde bus, opluchting.

Ik had de eerste kms al gezegd dat we te vlug liepen... maar het ging zo leuk vanzelf, het zou ons later toch opbreken...mijn mening achteraf. En zo viel de donkere in toen we richting "het kiel" liepen. Daar kregen we enthousiaste Marokkaanse supporters in desbetreffende wijken. De olympische ringen aan het Beerschotstadion door een mensenmassa deed ons de volgende kriebels krijgen, zo waren er ook al momenten geweest langs orkestjes en DJ-sets....liedje "Bunkers" met een geweldige bass...wow.

Probleemloos liepen we de eerste 20km, Sonja zat goed, mijn benen konden beter aanvoelen. Op tijd drinken was de manier om er door te komen. Na een tijdje kon ik het niet bijhouden om onze waterbusjes bij te vullen voor ons beide en moest Sonja het zelf doen. Halfweg 1u55' mooi.

Tot 32km ging dit zo verder, ondertussen voelde Sonja haar pijntjes opdagen, mijn kuiten kregen de neiging naar krampen te gaan. Ik vond het een raar dorstig weertje wat niet mijn ding is, frisser mag altijd. De Bolivarttunnel onder het justitiepaleis was de eerste van de vele tunnels, erdoor, boven komen, draaien en terug erdoor was zwaar. Nu gingen we naar de laatste kms via de Joodse wijken met veel Joodse kleine supporters waar we aanmoedigingen kregen in taaltjes waar we niets van verstonden maar oh zo leuk. Richting Zurenborg dan maar, op de Dageraadsplaats en de Draakplaats lopen tussen feestende coronavrije uitbundige supporters op terrassen, wat een gevoel alweer. Het tempo ging daar automatisch omhoog.

Loopvriendin Sylvie en haar vriend onverwachts als supersup langs het parcours

De Keizerleidoortocht en zo richting naar echt wel de laatste loodzware kms naar het Mas, we zaten nog op schema van onder de 4 uur maar ik vreesde er toch voor aangezien de pijntjes groter werden bij ons beide, ik liep op de rand van definitieve spierkrampen in de kuit. 

De laatste 3 kms noodgedwongen aan de drankposten even gewandeld om bij te vullen en te bekomen. We legden ons neer bij een tijd +4u daar konden we mee leven. Nog een te lange laatste km zagen we de oplichtende aankomstboog met een mensenmassa, we zouden hand in hand over de meet komen, ik krijg er nu nog kriebels van..... 4u04'12" netto tijd. Ik mijn 12° marathon en Sonja inniddels al haar 6° marathon met succes gefinished.

Weetjes:

Na aankomst en met het vele drinken moest er bij Luc een deel terug uit langs boven, opgelucht achteraf.

Sonja sneller gerecupereerd was dan Luc vlak na de aankomst, de week daarna echter Luc fitter dan "stramme" Sonja

Je kan niet beschrijven hoe je op karakter en enorm afzien een marathon kan uitlopen.

In één van de laatste tunnels bij het bergop lopen we de enigste (rondom ons) waren, de rest wandelde of stond stil met krampen