donderdag 5 juli 2018

04 07 2018 Watervliet 13,09km

Normaal gingen we vorig weekend de 10 miles van Waasmunster lopen, de warme temperatuur, het zware parcours en het hoge inschrijvingsgeld (14€ pp) hielden ons wijselijk thuis om dan wel te trainen.

We wisten dat we s'woensdags een avondmidweekwedstrijd gingen lopen in het koelere Watervliet, dat hielp ook.

Ik ging nog eens met de lichtere wedstrijdschoenen lopen, kuitkousen nodig dus, wel nog eens in los loopbroekje, geen zicht maar lekker koel proberen te "vlammen" :-) Sonja ging mee omdat ik ging, tevens training die we anders toch moesten doen.


De invloed van de frisse zeewind in Breskens liet zich voelen, aangenaam loopweer dus, zeker de startkm in de schaduw van de typische polderdreef.

Aan de start bleek dat we 1 grote ronde moesten lopen, rode pijlen volgen Sonja :-) de andere afstanden zouden hun eigen splitsing volgen. Zodoende na 1km zicht op de concurrentie, ik liep zeker bij de top 10. Een groepje van 3 in het vizier nadat ik al vlug een enkeling voorbij was gegaan. Het duurde lang eer ik de aansluiting had omdat één van die jonge gasten er inmiddels op zijn eentje vandoor was gegaan. De andere 2 moesten me lossen na 2km kopwerk van mij. Na 7km, wind tegen en licht vals plat kreeg ik het even lastig, zelfs 1 van die gasten achter me kwam terug aansluiten en ging zelfs vlot voorbij mij. Het was wel een goede drive om te blijven tempo lopen, daardoor haalde ik wel de vroege vluchter in dus geen plaats verloren.

In de verte was de kerk te zien alwaar de finish lag, mikpunt dus, enkele lopers van de 9km probeerden aan te klampen, eentje zelfs tot op de meet die ik in een spurtje achter me hield. De zesde plaats tussen jongere kerels kon ik zeer mee leven ! Tweede +50 en een tempo van 14,85km/u, ik maak vorderingen.



Sonja haar verhaal, niet echt de drive aan de start om er in te vliegen. Toch kreeg ze ook een groep in het vizier na haar losloopkilometers. Ze kreeg de aansluiting en na een tijdje verbrokkelde deze groep ACHTER haar. Eén man moest ze laten gaan, geen schande. De dame die tweede zou eindigen heeft ze lange tijd in het vizier gehad maar bleek onhoudbaar, ik wachtte haar op aan de finish en dacht dat ze top 3 liep. De eerste dame had ik echter gemist zodat Sonja vierde, juist naast het podium eindigde, het kan niet elke week feest zijn.



Een terrasje achteraf en onze prijs: dju weeral een grote fles bier Augustijn, een zak snoep en elk een groot grof BROOD (???) grappig, de bakker en de brouwer de sponsors veronderstel ik.

 
 
Foto's Tim Verbeke waarvoor dank