De eerste cross van dit seizoen, normaal was dat in Berendrecht maar een buikgriepje had toen roet in het eten gegooid. Vrijdag was ik nog 10km gaan lopen wegens te weinig tijd (uitvlucht) deze week. Ik dacht dat het zaterdag hele dag ging regenen volgens de voorspellingen en had al niet veel zin om te gaan crossen.
Zaterdagochtend echter een mooie blauwe hemel bij het opstaan, het smsje van Stephen om te polsen of ik ging lopen was de druppel om toch te gaan lopen met weinig zin en de 10 km van de dag ervoor in mijn benen, zeker de vorm niet hebbende krijg je dit. Ik zou ook de kleinzonen nog eens zien, Gilles die zelfs alweer mee ging lopen.... en hoe, zijn beste wedstrijd ooit in zijn prille carriere :-) 16é van 28 deelnemers, en trots dat hij was als 7-jarige tussen vele 8-jarigen. Broertje Vince mee aan het supporteren.
