En plots is daar het crossseizoen, ik wou dit in het begin even aan mij laten voorbijgaan om te recupereren van de marathons en 10 miles. Maar dan heb je een zoon die niet af houdt om toch al te komen crossen omdat die je zo graag wil verslagen nadat hij mij ooit eens voor corona in Nieuwkerken had geklopt :-)
Ach waarom niet denk ik dan, profiteren van de moment dat alles redelijk goed gaat. Weliswaar met iets minder lange trainingen heel de winter.
Het was een criteriumcross dus handicapstart voor de masters. Wanneer het een gewone cross is lopen tegenwoordig de seniors met de masters +50 samen. Ikke rechtsreeks tegen de zoon dus maar vandaag nog niet. Wel uiteraard de tijden vergelijken achteraf, ik mocht eerst starten, Stephen had dus een referentietijd toen het aan zijn beurt was. Alles geven 6km aan een stuk en niet verzwakken, dat is de cross, het was lang geleden. De snelheid was nog wat zoek maar bij aankomst toch tevreden met 25'37" als tijd.
Weinig volk bij de seniors dus Stephen moest vooral tegen zichzelf en mijn tijd lopen. Ik kon vooraf zijn tijd niet echt inschatten. Het was pas in de laatste rechte lijn dat hij al op zijn horloge aan het zien was, alles geven in de spurt tegen zijn eigen en de tijd. Mijn oudste kleinzoon Gilles liep nog even in zijn weg voor de finish, Stephen zijn tijd 25'....38" kapot en één seconde trager dan ik. (dank u Gilles?)
Ik weet 1 ding, als we echt samen aan de start staan zal ik op het einde meer voorsprong dan 1 sec moeten hebben om hem te kunnen kloppen. De spurt afwachten... nee dan ben ik eraan, en dat weet hij ook :-)... en met Gilles is de opvolging al verzekerd, volgend jaar zijn eerste crossje bij de 6-jarigen?
Uitslag
e
