Een nieuw jaar en allemaal afgelaste crossen in januari. Verdomme corona...grr sorry voor de woorden, kotsbeu dat beest. In december had zoon Stephen en schoondochter Liesbeth al voorgesteld om deze trail mee te doen. Aangezien ik 2 jaar geleden was gaan supporteren (op de kleinzonen letten ter plaatse) wou ik nu wel eens meedoen ondanks dat ik in behandeling ben voor mijn pijnlijke knieën, ik moet toch eens rust gaan inbouwen na deze wedstrijd + een MRI laten nemen.
Soit het zouden 13,7 kms worden waarvan De 2° tot de 5° loodzwaar waren aan één stuk. Ik heb al veel meegemaakt in mijn 37 jaar lopen, maar dit was buiten proportie en nog gevaarlijk ook, ik ging geen risico's nemen. Samen met Stephen onze wedstrijdplanning maken, niet overdreven vlug starten, al was die eerste km nog in 4'06";
 |
| Samen na de start met de zoon (ik met wit petje) |
Stephen bleef in gezichtsveld achter mij, toen die zware strook bezig was zag ik na een beklimming van op hoogte dat hij verachterde. Ik ging niet meer omkijken en me focussen op de gevaarlijke ondergrond.
 |
| Of Stephen zijn sprong zo elegant was? Ze had het goed voorgedaan |
Liesbeth zonder niet al te veel kms in de benen en een onverwachtse allergische reactie 's nachts op haar kokosmaaltijd gisteren was wat onzeker. Toch ging ze nog mooi aankomen.
Vanaf de eerste km moesten we al een eerste maal door een lange diepe plas waar geen ontsnappen aan was, er zouden er nog volgen. Het gevaar van het vele slijk was dat je bijna geen wortels of stenen en putten zag waar je liep, gevolg ik 3 valpartijen, waarvan eentje waar ik nog een tak kon vastgrijpen en mn handschoen aan bleef hangen, terugdraaien dus.
 |
| Sfeerfoto van Sara Wuytack in de modder |
 |
| De eerste plas na 1km, sommigen ontweken hem, ikke ni wetende dat je toch natte voeten ging krijgen |
Stephen was 6 maal tegen de grond gegaan waarvan 3 x op korte afstand waar ik dus uitliep. Ook Liesbeth ontsnapte er niet aan, éénmaal zelfs veel geluk dat ze op 1 been naar beneden schoof maar toch mooi recht bleef, dat doet ze geen twee keren.
 |
| Finish Liesbeth |
Eindelijk halfweg waar we ook door de festivalput van Tomorrowland moesten lopen uiteraard van de helling naar beneden en andere kant terug omhoog, paar jaar geleden stond ik hier in zomerse toestanden te genieten van Tiësto, nu op een andere manier :-)
Ondertussen was een triatlete mij gepasseerd, deze dame hield er nog een pittig tempo op na voor de laatste 2 km, een mooi haasje voor mij waar ik van profiteerde. Echter in de laatste 200m kreeg ze haar dip, ik kon het niet over mijn hart krijgen om ze voorbij te sprinten en liet haar dan maar voor mij over de meet gaan als dank voor haar gehaas, ze apprecieerde dat wel. Paar cola's na de finish aangezien ik zonder drank deze wedstrijd zou lopen, geen extta rompslomp en koud weer vandaar.. 6 minuten na mij kwam Stephen er aan, de laatste 3 km waren er te veel aan geweest waar ik wel voor vreesde wegens te weinig trainingskms.
 |
| Liesbeth in volle actie |
Een kwartier later kwam ook Liesbeth gefinished, zij had een andere mening dan de Thoenen en vond het parcours wel meevallen. Moe voldaan allen, beetje napraten en wegwezen waar voor mij een heet bad stond te wachten na eerst de slijkkledij en trails te reinigen met water. Dat bad werd al vlug slijkwater, het zand zat zelfs tot in m'n oren. Aan deze ga ik nog lang denken, wat een koers was me dat zeg.
Liesbeth 11° dame van 75 dames, 85° totaal van 220
Luc 20° van 220 en eerste +50
Stephen 30°
