Na vorige jaren al 2 x de gravelduatlon gedaan te hebben in Herselt kwam dezelfde organisatie dit jaar af met een "tweede" eerste organisatie nu in Westerlo. Aangezien ik meer fiets om de loopbenen te sparen die af en toe beginnen kraken had ik me al lang ingeschreven. Ditmaal wel een vlakker en sneller parcours.
Stiefzoon Sven had dit gezien en schreef zich op het laatste ook nog in, zijn vrouwtje Jess wou ook wel meedoen als fietser in een duoteam.... "slachtoffer" Sonja was de ideale compagnon hiervoor al werd ze plots onzeker door zenuwkes denk ik. :-)
Al lang geleden dat ik nog wedstrijdtempo gelopen had, geen flauw benul van starttempo dus, en voor ik het wist zat ik aan 4'30"/km toch op reserve voor het fietsen. De zon was achter de wolken en een lichte wind maakten het doenbaar bij 28°C.
Sonja ging vlotter dan verwacht aan de haal met Sven juist voor haar uit voorzichtigheid. Na 5km lopen de fiets op voor 30km gravelen.
Even losrijden eerste stroken om dan het bos in te duiken, schitterend redelijk vlak parcours met de nodige gevaarlijke bochtjes en gevaar op slippartijen op de gravel en het los zand. Ik zat eerst bij de eerste (jonge) dame maar na 3 ronden kreeg ik moeite om ze te volgen telkens na de bochten en het optrekken, mijn kniƫen laten niet toe om rechtopstaand op de fiets op te trekken. Wijselijk wachtte ik op een groepje van 3 waar het tempo boven de 30km/h op de lange bosstroken goed te volgen was (eindgemiddelde 27,3km/h). Zo de laatste ronde afgewerkt en op naar de zware overschakeling van het lopen. In volle inspanning vergat ik even mijn helm af te zetten bij de start van het lopen :-)
Zet die helm af !!! |
Sonja had de nummer overgenomen van Jess die haar fietsgedeelte netjes had afgehaspeld
Ik moest direct even mijn kuit stretchen wegen een kramp die er in schoot, de dag ervoor hele dag springen, wandelen en staan op Tomorrowland zat daar voor iets tussen, uit het bos nogmaals en dan was ik vertrokken aan een tempo waar geen krampen meer zouden opkomen. Zeer voldane finish met een onverwachtse 23° plaats van 41 solo's tussen al die jongere gasten, zelfs een 6-tal duo's (van de 11) achter me kunnen laten.
Sven kwam een kwartiertje later ook aan de finish als 37°, dit gevoel had hij nog nooit gehad qua lichamelijke inspanning op de spiertjes. Sonja had haar laatste 2,5km niet meer geforceerd, haar kuitkousen op de enkels die ze vergeten op te trekken was haha, mekaar waard wij. Zij kwam met Jess als 11°duo over de streep.
Napraten met Jess nu ook op de foto na haar fietsprestatie. Dit is uiteraard voor herhaling vatbaar. Ik ben al ingeschreven voor de gravelduatlon Bergom in Herselt 30/8 die ik al 2 x gedaan heb in het verleden, die is een stuk zwaarder met het heuvelachtig parcours.